Zeer mooie resultaten! Ook erg fijn dat Real Madrid onverwachts verliest, zo loop je met een puntje toch nog uit. Ook tegen Bayern een knappe prestatie geleverd. Met Manchester City heb je misschien wel de sterkste tegenstander geloot dus dat wordt pittig, maar zeker niet onmogelijk voor Atleti 
1 like
Manchester City zal een zware pot worden maar zeker niet onmogelijk. Als je van Bayern kan winnen zal City ook niet onmogelijk zijn. Vier punten voor op Real Madrid is lekker al had zeven makkelijker geweest met het Europese programma. Benieuwd naar het vervolg !
1 like
Zeer netjes inderdaad. Goed dat je kan doorgaan tegen Bayern. Succes met City. No easy task, but nothing is impossible. Goed dat je al vier punten voorstaat op Real Madrid. Fingers crossed voor de volgende wedstrijden.
1 like
Bedankt @Ryanajax, @Jochem & @MatthiCx voor jullie reacties! 
Een aangename verrassing, het puntenverlies van Real: het geeft wel ons meer ademruimte én een mentale boost voor het gehele team!
En Man City, na Bayern (verliezen & toch doorstoten, wat kan voetbal mooi zijn) opnieuw een stevige opponent! Wat uiteraard logisch is, naarmate je verder bekert! In elk geval willen we in Manchester een goed resultaat neerzetten! 
LaLiga
Op bezoek bij de rode lantaarn dat slechts 8 punten kon verzamelen na 28 speeldagen. Het scoorde daarvoor maar 18 doelpunten, wat een pover cijfer is om nog vanuit die degradatiezone te geraken …
Speeldag 29 Osasuna – Atleti 2 – 3
Oblak – Trippier, Savic, Giménez, Lodi – Koke ©, Thomas, Saúl, Carrasco – Morata, Félix. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Vitolo – Herrera – Correa – Diego Costa.
Op het veld was juist niet te zien dat we op bezoek gingen bij de laagst geklasseerde van de competitie. Osasuna speelde vrank en vrij zodat we het niet onder de markt hadden met hen. In minuut 29 scoorde Thomas het openingsdoelpunt op aangeven van Félix (de Portugees leverde tot op heden de meeste assists af) maar net voor de rust inging, scoorde Osasuna zijn 19de doelpunt van de compeitite: Gallego verschalkte Oblak met een mooie plaatsbal. Op slag van rust toch een gelijke score.
Het moet vleugels gegeven hebben aan de thuisploeg, men ging na rust door op hun elan: het ons moeilijk maken én (opnieuw) scoren: alweer Gallego trapte net binnen de zestien, via het been van Giménez draaide de bal de andere richting uit, Oblak kwam te laat.
Met nog een groot halfuur te spelen moesten we dus terug diep gaan (we krijgen de laatste wedstrijden telkens één/twee doelpunten tegen) en terug slaagden we er in om de achterstand om te buigen naar een voorsprong. De gelijkmaker kwam op naam van Félix en het winnende doelpunt kwam (opnieuw) van redder in nood Saúl, in de 85ste minuut. Opnieuw ontsnappen we aan duur puntenverlies, opnieuw tonen we ons weerbaar, de vraag is of we dit elke week gaan kunnen blijven opbrengen …?
Morata omarmt Saúl: de middenvelder was opnieuw de matchwinnaar.
Speeldag 30 Atleti – Valladolid 2 – 0
Oblak – Trippier, Savic, Giménez, Lodi – Koke ©, Herrera, Saúl, Carrasco – Morata, Félix. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Vitolo – Thomas – Correa – Diego Costa.
Een eenvoudige overwinning, waarbij Valladolid niet echt partij gaf. Soriano zijn mannen spelen een onopvallend grijs seizoen, hun doel was het behoud en daar zijn ze vrij zeker van. Valladolid is in de buik van het klassement terug te vinden. Doelpunten kwamen van Carrasco (minuut 21) en Morata (65ste minuut).
Herrera ontzet de bal met het hoofd. Atlético boekte een eenvoudige overwinning.
De top 6 na dertig speeldagen:
- Atlético 73 punten
- Real Madrid 66 punten
- Barcelona 66 punten
- Villarreal 58 punten
- Valencia 54 punten
- Real Sociedad 51 punten
Op speeldag 29 ging Real opnieuw onderuit op eigen veld, het verloor van Valencia (0-1, wat een team, @Ryanajax!) , terwijl Barcelona opnieuw vlot won (3-0 tegen Léganes). Een week later wonnen beide achtervolgers (Sevilla ging thuis met 1-3 onderuit tegen Barcelona, terwijl Real nipt won op het veld van Sociedad)
Zo hebben we plots, acht speeldagen voor het einde, zeven (!) punten voorsprong?! In april staan er nog twee verplaatsingen op het programma: Levante & Barcelona. Tussen deze trips door spelen we nog thuis tegen Alavés …
UCL
Een trip naar het lichtblauwe Manchester, waar City 32 wedstrijden in Premier League gespeeld heeft. De zesvoudige Engelse kampioen won er 29, speelde slechts éénmaal gelijk en verloor maar tweemaal. Het voert de kop van het klassement aan met een straffe 88 op 96.
In de UCL won Man City groep C met 16 op 18, terwijl het in de 1/16de finales het Franse PSG met het schaamrood op de wangen richting Parijs stuurde. Over de twee wedstrijden heen werd het 6 – 3! Het team van Pep Guardiola is een razendsnelle trein. Aan ons om die een halt toe te roepen …
Kwartfinale (heen) Man City - Atleti 1 – 1
Oblak – Trippier, Savic, Giménez, Lodi – Koke ©, Herrera, Thomas, Saúl – Morata, Diego Costa. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Llorente – Carrasco – Félix – Correa.
Simeone ging opnieuw voor kracht in zijn elftal, wat succesvol was in München. Het strijdplan was eenvoudig: de schade zoveel mogelijk beperken én proberen dat belangrijke uitdoelpunt te scoren.
Man City begon aan een schroeiend tempo, in het eerste kwartier had Oblak volgens de statistieken al drie cruciale reddingen gebracht, op pogingen van Agüero, Sterling & De Bruyne, die een ongelooflijke wedstrijd speelde. Het bleef éénrichtingsverkeer, tot in de 40ste minuut Herrera een meesterlijke ingeving had: hij nam hardhandig de bal van ex-Atlético Rodri af, gaf meteen een gemeten doorsteekpass richting Morata die Stones te snel af was: 0-1! Het o zo belangrijke uitdoelpunt was een feit. Met die voorsprong gingen we de rust in.
Morata scoorde in Manchester het cruciale uitdoelpunt.
De tweede helft begon identiek: de trein van City die maar bleef denderen richting Oblak, onze werelddoelman pareerde de pogingen na elkaar. Tot grote frustraties van Guardiola en zijn mannen. Het bleek dat Oblak de trein eigenhandig zou kunnen stoppen (op het einde toonden de statistieken dat hij 15 (!) reddingen bracht tegenover Ederson die er maar 3 bracht) , maar in minuut 85 was de Sloveen er toch aan voor de moeite, het was Jesus in eigenste persoon die zijn team (oververdiend) op gelijke hoogte bracht. De laatste handvol minuten bleven we standhouden. We kunnen volgende week met deze prima uitslag de terugwedstrijd aanvatten.
Een goed resultaat afdwingen én oververdiend Man of the Match worden: Oblak leverde een topprestatie af tegen Manchester City.
In de andere kwartfinales waren dit de resultaten:
Barcelona vs. Chelsea 1 – 1
Liverpool vs. Inter 2 - 1
Tottenham vs. Valencia 1 – 0
Aúpa Atleti!
Uit 1-1 gelijkspelen tegen City is een prima resultaat. Dan kun je het thuis afmaken. Het kampioenschap lijkt je eigenlijk niet meer te kunnen ontglippen met z’on grote voorsprong. Zet hem op!
1 like
Uitstekende resultaten in de La Liga, op deze manier houdt je FC Barcelona achter je en gaat de titel naar Madrid, wel naar de kant van Atlético. Tegen City een uitstekende uitgangspositie voor de halve finale, het uitdoelpunt van Morata kan nog wel eens belangrijk worden. Succes in de jacht op prijzen!
1 like
Hele goede resultaten. Je gaat op weg na het kampioenschap. Lekker bezig
1 like
Echt een topploeg dat Valencia ja . De resultaten zijn uitstekend en doordat het gat nu zeven punten is, verwacht ik zeker een nieuwe titel voor Atlético Madrid. Ook gelijkspelen in Manchester is erg knap en de halve finale is dichtbij. Ga zo door!
1 like
Top results! Dit wordt het kampioensjaar van Atlético. Doe zo veder!
1 like
@Larsenal & @Ryanajax, we denken ook dat 1-1 een goed resultaat is om de klus thuis af te werken. We gaan er alleszins volledig voor, zodat we onze plaats kunnen claimen bij de laatste vier! 
@Lars22, @Mitchell & @MatthiCx, het geloof/de droom dat we dit jaar de titel kunnen veroveren begint meer werkelijkheid te worden. Nu we zo’n voorsprong plots hebben, moeten we doorgaan! Het zou een sterke prestatie zijn om de Grote Twee dit jaar eens naar de kroon te steken! 
LaLiga
We maakten de trip naar Valencia: Levante, de nummer 15 in het klassement, was onze tegenstander.
Speeldag 31 Levante – Atleti 0 – 2
Oblak – Vrsaljko, Savic, Hermoso, Sanchéz – Koke ©, Thomas, Herrera, Vitolo – Diego Costa, Correa. Bank: Adán – Isaac – Felipe – Riquelme – Saúl – Félix – Saponjic.
Simeone koos voor een ander elftal dan gewoonlijk: de terugwedstrijd tegen Man City in gedachten én de bonus van zeven punten, gaf onze Argentijnse coach het idee om enkele spelers het vertrouwen te gunnen tegen Levante. Ook Atlético B-spelers Sanchéz, Isaac & Riquelme haalden de selectie. Op het kwartier was het al prijs: Herrera met zijn wel gekend afstandsschot, keihard tegen de touwen! Levante gaf niet veel weerstand, waardoor we de tweede helft het laken naar ons konden toetrekken: opnieuw Herrara met een welgemikt afstandschot en de overwinning was een feit. De Mexicaan was vandaag dé man bij Atlético, het zal hem deugd gedaan hebben!
Herrera bezorgde met zijn twee doelpunten de overwinning voor Atlético.
Speeldag 32 Atleti – Alavés 3 – 0
Oblak – Vrsaljko, Savic, Felipe, Hermoso – Koke ©, Llorente, Herrera, Vitolo – Diego Costa, Correa. Bank: Adán – Trippier – Giménez – Thomas – Saúl – Félix – Saponjic.
In de heenwedstrijd bleven we steken op een doelpuntloos gelijkspel. Om de topper tegen Barcelona aan te vatten met de maximale kloof van zeven punten, konden we best dus thuis winnen.
De eerste helft was er één om snel te vergeten: het tempo lag, de kansen waren (langs beide kanten) schaars. Een logische 0 – 0 aan de rust. In de tweede helft kwam er animo in de partij toen de scheidsrechter een fout op Correa zag: strafschop. Diego Costa zette zich achter de bal, maar die werd uit doel geweerd door Pacheco (een betrouwbaar sluitstuk, de 28-jarige Spanjaard)! Slechts vijf minuten later, minuut 50, was de bezoekende doelman er toch aan voor de moeite: Costa herstelde zijn misser door de bal binnen te tikken op aangeven van Vitolo. Costa verdubbelde de score persoonlijk in minuut 70, met een rake kopbal op assist van Koke. Saponjic, met zijn tweede invalbeurt in evenveel wedstrijden, scoorde in de slotminuten zijn allereerste doelpunt in het shirt van Atlético Madrid. 3 – 0, we gaan vol vertrouwen het vliegtuig op richting Barcelona …
Atletico’s doelpuntenmakers in een innige omhelzing.
De top 6 na tweeëndertig speeldagen:
- Atlético 79 punten
- Barcelona 72 punten
- Real Madrid 70 punten
- Villarreal 59 punten
- Valencia 57 punten
- Real Sociedad 57 punten
Barcelona heeft zijn mindere periode achter zich gelaten: op speeldag 31 won het vlot tegen Athletic (3-1), op speeldag 32 was Celta geen partij (0-3). Barcelona haalt een perfecte 15 op 15 de laatste vijf wedstrijden.
Real, daarentegen, is sinds de uitschakeling uit de UCL de pedalen wat kwijt: Op speeldag 31 kwam het thuis tegen degradatiekandidaat Mallorca niet verder dan een gelijkspel (1-1), al kon het zich wel herpakken tegen Espanyol (0-3). In zijn laatste vijf wedstrijden behaalde Real een povere 7/15.
Op speeldag 33 maken we de trip naar Barcelona, voor een cruciaal duel in de titelstrijd. Een gelijkspel (of wie weet winst?) zou ons mogelijk een serieuze stap dichter brengen bij die begeerde titel. Als Barcelona de drie punten weet thuis te houden, ligt de titelstrijd wel weer helemaal open vijf speeldagen voor het eind …
UCL
We waren klaar voor deze wedstrijd. Het team oogde rustig en vol zelfvertrouwen, we waren klaar om Manchester City uit te schakelen!
Kwartfinale (terug) Atleti – Man City 1 – 0
Oblak – Trippier, Savic, Giménez, Lodi – Koke ©, Llorente, Saúl, Carrasco – Morata, Félix. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Herrera – Thomas – Diego Costa – Correa.
In plaats van zich in te graven, wilden we Pep zijn manschappen compleet verrassen: we kozen vanaf de aftrap vol voor de aanval! Morata kreeg in minuut vijf al een eerste mogelijkheid, Ederson werkte weg in hoekschop. Vijf minuten later kreeg de Braziliaanse doelman opnieuw werk, deze keer werd het schot van Llorente gepareerd. Na het openingskwartier kwam City de aanvalsgolven te boven: via De Bruyne werden Agüero en Sterling richting Oblak gezonden, zonder gevolgen. Aan de rust stond het bord doelpuntloos gelijk.
In het begin van de tweede helft kwam City gevaarlijker opzetten, Guardiola besefte dat het uitdoelpunt voor hen cruciaal was: Stones (via een dreigende kopbal op hoekschop), ex-Atlético Agüero, Silva op vrije trap, … geen van hen kon Oblak verslaan. Na het vierde kwartier kwamen wij terug in de partij.
Achteraan werd de bal knap afgenomen door Trippier, die Koke langs de rechterflank diep stuurde, onze kapitein zette voor, Morata kopte de iets te verre bal terug centraal voor doel, die pérfect voor de voeten van Marcos Llorente viel: de Spanjaard trapte zonder twijfelen de bal snoeihard voorbij Ederson! Met nog een halfuur op de klok stond de voorsprong in ons voordeel op het bord! Llorente vierde met zijn teamgenoten, de thuisaanhang liet zich vocaal horen!
Marcos Llorente viert zijn doelpunt dat Atlético de kwalificatie bezorgt.
Guardiola schudde vol ongeloof van nee, maar wist dat hij moest reageren: joker Jesus werd ingebracht, een kwartier voor tijd kwamen ook Mahrez en Foden erin om de verlengingen af te dwingen, maar het mocht niet baten. De rood-witte defensie stond, gesteund door het middenveld als één blok voor Oblak, de lange bal van Man City waren voor ons een welgekomen geschenk: alles werd weggewerkt. In minuut 93 werd het einde gefloten, met deze krappe, maar o zo belangrijke overwinning hebben we onze plaats in de halve finales beet!
De andere halvefinalisten zijn ook bekend:
Heen / Terug
Barcelona vs. Chelsea 1 – 1 / 0 – 2 (1 – 3)
Liverpool vs. Inter 2 – 1 / 1 – 3 (2 – 5)
Tottenham vs. Valencia 1 – 0 / 0 – 2 (0 – 3)
Man City vs. Atlético Madrid 1 – 1 / 0 – 1 (1 – 2)
De halvefinalisten komen uit deze twee landen: Spanje & Engeland. De loting vond twee dagen na de wedstrijden plaats en zorgden voor deze affiche:
Barcelona vs. Tottenham
Atlético Madrid vs. Liverpool
Er werd zo (mooi) geloot dat de teams uit dezelfde landen elkaar niet ontmoeten in deze halve finales. De droomfinale van heel wat voetballiefhebbers (Barcelona vs. Liverpool) is dus zo nog mogelijk! Aan Tottenham én ons om dat te verhinderen …
Copa del Rey
Op 18 april werd de finale van Copa del Rey afgewerkt. Valencia stond recht tegenover Villarreal. Los Murciélagos trokken aan het langste eind, ze wonnen hun negende Beker door Villarreal met 2-0-cijfers te kloppen!
Diego Costa werd uitgeroepen als “ Speler van het tornooi”. Onze aanvaller was ook de topschutter van het tornooi, hij trof viermaal raak in vijf wedstrijden.
Transfers/Selectie
Tussen de vele wedstrijden door, kwam Real Sociedad met een mededeling graag Saponjic, met het oog op volgend seizoen, te willen lenen. Wij gaven ons fiat en Saponjic zelf ging ook akkoord. De Kroaat speelt volgend seizoen bij Erreala.
De contracten van Atlético B-spelers Clemente, Isaac, Moya werden verlengd met respectievelijk elk 4 jaar. We maken nog werk van de contractverlenging van Rodrigo Roro Riquelme, een jonge speler waar de club veel potentieel in ziet.
Rodrigo Riquelme maakte dit seizoen zijn officiële debuut bij Atlético Madrid.
Weer uitstekende resultaten en nog een riante voorsprong op Barcelona en Real. In de Champions League ook een prachtig affiche!
1 like
Mooie uitslagen. Met Liverpool een zware tegenstander geloot voor de CL, maar we hebben dit seizoen gezien dat Atletico hun ook kan verslaan. Ook mooi dat je een aantal talenten met het oog op de toekomst hebt kunnen vastleggen. Ben benieuwd naar het vervolg!
1 like
Goede uitslagen wederom. De voorsprong op de concurrentie lijkt zeer mooi. Vasthouden nu! Overigens zal je het niet cadeau krijgen tegen Liverpool in de Champions League. Veel succes!
1 like
De titel lijkt steeds dichterbij te komen en in het duel met Barcelona kun je een reuzenstap zetten. We kunnen ondertussen ook wel stellen dat de loting in de Champions League niet echt mee lijkt te zitten, al is dat tot op heden geen enkel probleem gebleken.
1 like
LaLiga
De kranten waren dagen aan het speculeren over dé wedstrijd van de 33ste speeldag: de clash tussen de nummer één en twee van de rangschikking. We gingen op bezoek naar Camp Nou met een bonus van zeven punten. Zo goed hebben we er de afgelopen jaren nog nooit voor gestaan. Een punt zou goed zijn, winst zou super zijn. Verliezen was geen drama, alleen was de vraag wat het mentaal teweeg zou brengen …
Speeldag 33 Barcelona – Atleti 1 – 0
Oblak – Trippier, Savic, Giménez, Lodi – Koke ©,Thomas, Herrera, Saúl – Diego Costa, Morata. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Carrasco – Llorente – Félix – Correa.
Simeone koos voor elf spelers waarvan hij dacht dat die er het meest klaar voor waren: zodoende kreeg Llorente op Thomas, (dankzij zijn prima prestatie tegen Man City), zodat Saúl naar de linkerflank schoof ten nadele van Carrasco, die Simeone liever gebruikte als invaller om de zaken desnoods te gaan forceren …
Barcelona begon afwachtend, in tegenstelling dat wij dachten dat ze furieus zouden starten (met een aanvalstrio Dembélé, Griezmann, Messi verwacht je dit wel). Maar ze liever de bal liever van voet tot voet rondgaan, op zoek naar één gaatje in onze stevig opgezette muur … Dit lukt hen niet in de eerste helft, wij vonden dat wel prima: dus gingen we gaan rusten met een droge 0-0.
Simeone liet Herrera in de kleedkamer, (Saúl hernam zijn plaats in het middenveld) Carrasco kwam in zijn plaats. De Argentijn wou meer snelheid in het spel brengen, hopend op één doeltreffende, snelle counter. Barcelona vond dat het nu wel toch meer dreiging mocht gaan geven, onder andere Griezmann ondernam enkele pogingen (de Fransman was bij aanvang topschutter van LaLiga) maar scoren lukte tegen zijn ex-team niet! Tot groot jolijt van onze meegereisde fans!
Maar het lachen ging hen vergaan: op het uur moest Griezmann plaats maken voor Suarez. De 33-jarige Uruguayaan moet zich tevredenstellen met invalbeurten dit seizoen. Met zijn intrede begon goede vriend Messi plots een versnelling hoger te spelen. Een kwartier later vonden de twee elkaar blindelings. De Argentijn ging (veel te makkelijk) over Lodi heen, zette meteen voor, waar Suarez (tussen onze torens Savic & Giménez) erin slaagde te koppen. De bal botste, Oblak kwam te laat … Camp Nou in lichterlaaie, Suarez en Messie vierden uitbundig.
De gemoederen liepen met momenten hoog op tussen de twee titelconcurrenten.
Simeone forceerde nog door invalbeurten van Correa en Félix, maar het mocht niet baten. Atlético verloor voor de tweede maal in LaLiga, net nu, tegen een rechtstreekste titelconcurrent …
Speeldag 34 Atleti – Mallorca 4 – 0
Na het verlies op Barcelona kregen we Mallorca over de vloer, het team lijkt zo goed als veroordeeld om terug te keren naar LaLiga Smartbank (tweede klasse).
Oblak © – Vrsaljko, Felipe, Hermoso, Lodi – Correa, Thomas, Herrera, Vitolo – Diego Costa, Félix. Bank: Adán – Isaac – Felipe – Carrasco – Saúl – Koke – Morata.
Mallorca werd een beetje het kind van de rekening. Het team speelde zijn frustratie van vorige week af tegen het team afkomstig van het gelijknamige eiland. Tegelijkertijd wilden we tonen dat we veerkrachtig zijn en volop in onze titelkansen geloven! In de zesde minuut was het al van juichen: Thomas knalde op aangeven van Correa raak, ondanks vele pogingen (en evenveel reddingen van bezoekende doelman Fabrizio) bleef het wachten tot minuut 44 toen Vitolo zijn eerste competitiedoelpunt liet optekenen. We gingen gaan rusten met een comfortabele 2-0-stand.
Na het kwartier rustpauze was het (eindelijk) nog eens genieten van João Félix. De jonge Portugees toonde opnieuw waarom hij met zo’n prijskaartje moet presteren: hij dwarrelde als een jong veulen over het veld, elk dribbel, elke actie lukte. Wanneer je zo’n wedstrijd speelt, lukt alles vanzelf: in minuut 47 dribbelde hij twee Mallorca-verdedigers om vervolgens de 3-0 te scoren. Op het uur werd hij in de zestien aangespeeld door Correa, met één schijnbeweging zette hij verdediger Gamez én Fabrizio op het verkeerde been: zijn tweede doelpunt van de wedstrijd. Atlético maakte van deze wedstrijd gebruik om Spanje te tonen dat Los Rojiblancos die titel naar Madrid willen brengen!
João Félix wordt op handen gedragen: hij toonde (eindelijk nog eens) zijn klasse.
De top 6 vier speeldagen voor het einde:
- Atlético 82 punten
- Barcelona 78 punten
- Real Madrid 74 punten
- Valencia 66 punten
- Real Sociedad 63 punten
- Villarreal 62 punten
De kloof bedraagt nu nog vier punten, waarvan er nog twaalf te verdienen zijn. Real Madrid ligt uit de titelstrijd, op speeldag 33 kwamen ze opnieuw niet verder dan 1-1 tegen stadsgenoot Getafe. Vervolgens wonnen ze wel op Bilbao (0-2).
De eindstrijd richting titel:
| SPEELDAG | ATLETI | BARCELONA |
|---|---|---|
| 35 | Celta (uit) | Espanyol (thuis) |
| 36 | Betis (thuis) | Valladolid (uit) |
| 37 | Getafe (uit) | Osasuna (thuis) |
| 38 | Sociedad (thuis) | Alavés (uit) |
Barcelona blijft de laatste wedstrijden een perfect parcours afleggen: na hun winst tegen ons, behaalden ze opnieuw winst tegen Villarreal (1-3). Messi & co zitten in een ongelooflijk goede periode (ook in de UCL spelen ze halve finales). Het lijkt er dus op dat zij, met hun (vrij makkelijk) programma weinig tot geen steken zullen laten vallen. (Al kunnen/mogen er nog verrassingen vallen …) Het wordt dus een kwestie van even goed te doen (we mogen zelf nog één keer verliezen in het beste geval), ook al is ons programma niet zo makkelijk … (Gelukkig ontvangen we subtoppers Betis & Sociedad thuis, wat een voordeel is.)
UCL
Tussendoor, in de met Barcelona verwikkelde titelstrijd, stond er nog een halve finale geprogrammeerd. We kregen de huidige titelverdediger over de vloer. De Engelsen hebben er een goede campagne opzitten: in groep E werden ze groepswinnaar met 15/18 en schakelden tussendoor twee Italiaanse teams uit (Atalanta en Inter).
Het team dat op dit moment bestempeld wordt als het beste Europese team van het moment loopt in Engeland slechts twee punten achter op Manchester City, onze tegenstander in de kwartfinales. Het zou dus weer geen evidentie worden … De opdracht was duidelijk: scoren én geen tegendoelpunt binnen krijgen. Een 1-0-score zou dus een ideaal scenario zijn om de terugwedstrijd op Anfield aan te vatten.
Halve finale (heen) Atleti - Liverpool 1 – 1
Oblak – Trippier, Felipe, Giménez, Lodi – Koke ©, Herrera, Thomas, Saúl – Morata, Diego Costa. Bank: Adán – Vrsaljko – Felipe – Llorente – Carrasco – Félix – Correa.
De eerste helft, daar valt er weinig over te zeggen: beide teams speelden vrij nerveus (weinig échte kansen, vrij veel balverlies langs beide kanten, maar wel veel feluitgevochten duels). Een logische 0-0 was de ruststand. Aan het begin van de tweede helft zetten de mannen van Klopp plots meer druk: telkens één speler van ons het balbezit had, werd die opgejaagd door twee Liverpoolspelers. Het resultaat was dat wij niet meer in ons spel geraakten, plus het feit dat we niet meer zo zeker waren in het rondspelen van de bal.
In minuut 72 verloor Thomas, door teveel risico te nemen, de bal aan Henderson. De kapitein van Liverpool speelde snel in naar Oxlade-Chamberlain, die met een gemeten voorzet/doorsteekbal Mané alleen voor Oblak zette: de Senegalees twijfelde uiteraard niet: Liverpool op rozen met dit doelpunt!
Vier Atlético-spelers proberen Mané in bedwang te houden. De Senegalees scoorde uiteindelijk wel het belangrijke uitdoelpunt voor Liverpool.
Met nog een kleine twintig minuten op de klok moest Simeone reageren: hij bracht Félix in plaats van Diego Costa (die ontelbare duels aan ging met van Dijk), de jonge Portugees bracht terug het vuur in het team. “Ik voer met Correa m’n laatste wissel door en hoop dat hij opnieuw van goudwaarde kan zijn”, moest Simeone in minuut 85 gedacht hebben. Onze “ Angel ” stelde twee (!) minuten later niet teleur: op voorzet van Koke kopte Saúl pal tegen Alisson Becker, de bal bleef tussen heel wat benen hangen, tot ie voor de voeten van Correa viel. De kleine Argentijn knalde de bal snoeihard tegen de touwen!
Drie minuten voor afluiten bezorgde hij ons het nodige doelpunt, vermeed hij de nederlaag die het ons aartsmoeilijk zou gaan maken de week erop! “ Angelito” bleek opnieuw van goudwaarde te zijn … Liverpool had niet echt de tijd nog om te reageren, waardoor er afgefloten werd met dit gelijkspel.
Correa in duel met van Dijk. De Argentijn scoorde de late gelijkmaker.
Het was niet het resultaat waarop we op voorhand hadden gehoopt, het wordt een kwestie om volgende week de storm op Anfield proberen te overleven. Al wordt dit geen evidentie, maar zoals Atléti’s leuze klinkt: “Nunca dejes de creer.”
Barcelona gaat verder op zijn uitstekende elan: het staat met één been in de finale nadat het thuis won tegen Tottenham.
Barcelona vs. Tottenham 2 - 0
Volgende week kennen we beide finalisten. Wordt het een Spaans-Engels duel? Of eerder een Spaans onderonsje? Of vinden er nog verrassingen plaats en wordt het toch een Engelse clash …
Spannend slot. Barca heeft een wat makkelijker schema op papier. Gelukkig spelen we op gras vier punten los kun je nog een tikje opvangen. Strijd voor de finale plaats ligt nog helemaal open. Succes
1 like
Zonde van de nederlaag in Camp Nou. Maar een schema met wedstrijden die je moet kunnen winnen. In de Champions League zonde van de 1-1, met het uitdoelpunt lijkt Liverpool een kleine voorsprong te hebben, maar snel scoren op Anfield.
1 like
Hoe goed is Correa nu qua rating? Ik was in vorige Fifa’s enorm fan van hem in carrières. Echt een geweldige nummer 10 was hij voor mij voornamelijk. Dit jaar heb ik hem nog nooit gebruikt eigenlijk.
1 like