Manager Story | Inter

22 mei 2022, 23.48 u. San Sebastián.

De wedstrijd tussen Real Sociedad & Atlético Madrid wordt afgefloten. De bezoekers winnen op de laatste speeldag met 1-2, waardoor Atleti het seizoen 21/22 afsluit op een derde plaats, met een totaal van 71 punten uit 38 wedstrijden. Stadsrivaal Real kroont zich voor de 35ste keer in hun geschiedenis kampioen, het verschil tussen beide Madrileense teams bedraagt maar liefst 15 punten.

Halverwege januari is de droom om voor de 11de maal la Copa del Rey binnen te rijven meteen over in de 1/16de finales na 2-0-verlies bij Real Sociedad. Tussendoor was Athletic Bilbao te sterk in de halve finales van de Supercopa de España.

Op Europees vlak eindigt het parcours in de kwartfinales tegen het sterk voetballende Manchester City. Dat men de kwartfinales haalden was een mirakel, want Atlético overleefde de groepsfase nipt met een magere 7 op 18.

Op het moment van affluiten in San Sebastián heeft Diego Pablo Simeone in zijn gedachten de beslissing al gemaakt. Het is het einde van een cyclus, een tijdperk: in die tien hele, mooie jaren bij Los Rojiblancos heeft hij, op zijn eigenzinnige maar succesvolle manier, de club naar de top van het Spaanse én Europese voetbal gebracht, maar na een pover seizoen én dat na het kampioenenjaar, moet hij eerlijk bekennen: zijn magie is uitgewerkt. Het is tijd voor een nieuw hoofdstuk in zijn carrière als manager.

De rust in de zomer brengt raad én een telefoontje van Javier Zanetti: landgenoot, tevens teamgenoot, maar ook clublegende én vice-president van Inter. De club uit Milaan heeft zijn seizoen beëindigd met gemengde gevoelens: enerzijds werd wel la Coppa Italia gewonnen, maar anderzijds zag men stadsrivaal Milan kampioen worden én was er de snelle Europese uitschakeling in de 16de finales van de UCL.

Zanetti ziet een prima gelegenheid nu zijn landgenoot beschikbaar is. Simeone zelf was altijd heel duidelijk wanneer hem de vraag gesteld werd of hij ooit manager van Inter zou kunnen worden, getuige deze uitspraak op een persconferentie op 23 december 2018:

“Mijn contract bij Atlético loopt nog een jaar door en het gaat hier erg goed. Ik ben hier al tweeduizend keer heel duidelijk over geweest, over mijn mogelijke terugkeer naar Inter. Het is niet nodig om iets anders te zeggen dan dat het op een dag zeker zal gebeuren. Inter heeft me geweldige herinneringen nagelaten, dus ik wens hen het allerbeste.”

El Cholo was er actief als speler van 1997 tot 1999, waar hij dus toen samen speelde met Zanetti maar eveneens met Gianluca Pagliuca, Taribo West, Djorkaeff, Aron Winter, Roberto Baggio én niet te vergeten: de enige echte Ronaldo. In zijn eerste seizoen won Simeone de toenmalige UEFA Cup tegen Lazio Roma.

Simeone laat het hart spreken, hij gaat in op de vraag van voormalig teamgenoot Zanetti. Diego Pablo Simeone tekent op 1 juli een driejarige contract bij Internazionale Milano. Hij begint aan dat nieuwe, uitdagende hoofdstuk van zijn carrière als manager!

#ForzaInter

6 likes

Heel veel succes gewenst, ik ben benieuwd naar het vervolg van je carrière. Houdt ons op de hoogte :slight_smile:

1 like

Bij aanvang voor zijn allereerste training, nam Diego Simeone de tijd om de talrijk aanwezige pers te woord te staan. Een greep uit de vragen die gesteld werden:

Mister Simeone, hoe voelt het om na zoveel jaren terug te zijn op het sportcomplex van Inter?

“Ik moet nog even wennen, want sinds ik de club verliet in ’99 heeft die uiteraard een hele evolutie ondergaan. Toen ik daarnet het complex bezocht, merkte ik op dat het aardig uitgerust is met de nodige faciliteiten die een topclub zoals Inter nodig heeft.”

Op het moment dat bekend werd dat u uw afscheid bij Atlético Madrid aankondigde, stond de voetbalwereld wel even perplex. U spendeerde er maar liefst tien jaar om de club te brengen waar die nu staat: aan de absolute top. Hoe moeilijk was het afscheid?

“Aan alles komt uiteindelijk een eind. Het stond vast dat ik ooit de club zou verlaten, maar niettemin ben ik enorm trots wat ik er die tien jaar gepresteerd heb. Maar in de loop van vorig seizoen voelde ik dat mijn manier van werken uitgewerkt was: ik kon met de spelersgroep niet meer brengen wat ik wou brengen. Dan moet je eerlijk zijn tegenover jezelf maar vooral tegen de mensen van de club.”

Kort na jouw afscheid werd Luis Enrique voorgesteld als jouw opvolger. Vindt u hem een goede keuze voor de club?

“Ik ben niet aangewezen om een mening te hebben over mijn opvolger. Mijn focus ligt vanaf vandaag hier, bij Inter. Ik wens Luis in elk veel succes bij zijn nieuwe club.”

Vice-president Javier Zanetti contacteerde u omdat hij een ongelooflijke opportuniteit zag voor de club om u aan te stellen als de nieuwe manager. Hebt u veel bedenktijd nodig gehad om in te gaan op zijn vraag.

“Ik was gecharmeerd door zijn telefoontje. Ik ken Javier al jaren: we waren hier teamgenoten en speelden samen bij de nationale ploeg. Na mijn afscheid nam ik mezelf voor wat op me afkwam rustig te bekijken. Toen Javier me vrij snel contacteerde, speelde hij uiteraard de gevoelige kaart: het feit dat ik hier twee jaar van mijn carrière spendeerde, hielp hem om me sneller te overtuigen. Ik vroeg toch een paar dagen bedenktijd, maar in feite was ik er snel uit: ik zag hier een enorme uitdaging waar ik graag deel van wil gaan uitmaken.”

Wat is het doel dat u voor ogen hebt? Gaat u snel uw eigen accenten leggen qua tactiek?

“Winnen. Als je genoeg wint, volgen de prijzen vanzelf. Ik krijg straks een talentvolle groep voor me op training waar ik graag mijn visie wil mee gaan delen. Maar of ik alles ga afbreken wat Simone (Inzaghi) & Antonio (Conte) de laatste jaren hebben opgebouwd? Nee, anders was men geen landskampioen en bekerwinnaar geworden.”

En wat transfers en preseason betreft? Hebt u daar een stem ingekregen?

“De club had de voorbereiding al vastgelegd in Amerika, waar we een aantal interessante oefenpartners tegenover ons zullen krijgen. En ik heb begrepen dat er al enkele transfers vastliggen: André Onana & Henrikh Mkhitaryan werden transfervrij overgenomen, Robin Gosens zijn aankoopoptie werd geactiveerd en Joaquin Correa komt ons ook vervoegen.”

Het bestuur is naar verluidt ook in onderhandelingen om Romelu Lukaku op huurbasis terug te brengen. Hoe blij maakt u dit?

“Het stemt me alleszins positief dat men de poging onderneemt. Hij heeft een interessant profiel als aanvaller, waar elke manager graag mee wil werken. Ik heb in het verleden ook interesse getoond om hem naar Madrid te brengen, dat is me toen niet gelukt. Het zou leuk zijn om met hem nu wel te kunnen werken.”

Bedankt voor uw tijd. Veel succes toegewenst bij uw nieuwe club, mister Simeone.

#ForzaInter

JULI | Terug op het Angelo Moratti Sports Centre

Simeone ontmoette bij aanvang van zijn eerste training de drie aanvoerders Handanovic, Skriniar & Lautaro Martinez. Het gesprek was een kennismaking en het duidelijk vooropstellen wat de spelersgroep mag gaan verwachten.

De eerste weken van juli waren intens gericht op de fysieke paraatheid, want zoals elk seizoen staat er hen een druk programma te wachten, want Inter is actief op drie fronten: de Serie A, Coppa Italia & voor de vijfde maal op rij in de UCL, waar men graag beter wil doen dan vorig seizoen.

Halverwege de maand werd er naar Amerika gevlogen mét de gehuurde Romelu Lukaku, waar de selectie deelnam aan de American Challenge Cup. Oefenpartijen tegen Newcastle Utd & voor Simeone oude bekenden Real Madrid & Real Betis.

Simeone hanteerde de 3-1-4-2-formatie van zijn voorgangers Conte & Inzaghi, maar deze is niet nieuw voor hem, getuige deze formatie hem het kampioenschap opleverde in het seizoen 2021/22.

De resultaten van de oefenpartijen:

Inter 2 – 1 Newcastle United (33’ Barella, 63, Gosens, 71’ Isak)

Eerste (oefen)wedstrijd onder Simeone, eerste overwinning. De eerste helft was evenwichtig, al kon Barella scoren dankzij een miscommunicatie in de Newcastleverdediging. In de tweede helft namen we meer initiatief, zodat we de score konden verdubbelen. Een ruime twintig minuten voor tijd wist Isak een onoplettenheid van de jonge verdediger Fontanarosa af te straffen.

Real Madrid 2 – 2 Inter (7’ Mkhitaryan, 43’ 67’ Benzema, 86’ Lukaku)

Het duel Simeone – Ancelotti was er sneller terug dan gedacht, alleen was de tegenstander nu geen stadsgenoot. We begonnen sterk, met een snel doelpunt van debutant Mkhitaryan, maar gaandeweg de eerste helft werd het spel vooral gemaakt door de Madrilenen die meerdere malen via Benzema probeerden. De Fransman had kort voor rust & later iets na het uur meer succes met twee knappe doelpunten. Real leek de overwinning binnen te rijven, maar invaller Lukaku bewees meteen waarom hij een toegevoegde waarde is. Een gevleid gelijkspel tegen de Europese kampioen.

Inter 3 – 3 Real Betis (3’ Iglesias, 17’ Rodriguez, 29’ Dimarco, 39’ Lukaku, 74’ Lautaro, 85’ Fekir)

Opnieuw een Spaanse oefenpartner voor Simeone en zijn manschappen. Het werd een dolle, aangename open wedstrijd: Iglesias opende de score, amper een kwartier later stonden we al 0-2 in het krijt. Simeone stuwde op zijn gekende manier zijn elftal vooruit met succes, Dimarco & Lukaku brachten ons weer in evenwicht. Een kwartier voor het einde scoorde invaller Lautaro meteen toen hij het veld op kwam, de overwinning bleek binnen. Maar dat was zonder de bijzonder mooie vrije trap van Fekir gerekend. Opnieuw een gelijkspel, ééntje die een genot was om naar te kijken.

Terug in Milaan werd de laatste rechte lijn naar de competitiestart ingezet: in de maand augustus staan de eerste twee speeldagen op het programma. We openen thuis tegen Torino, om een week later op bezoek te gaan bij Lecce.

#ForzaInter

2 likes

AUGUSTUS | De perfecte start

De start van het nieuwe seizoen begon in eigen huis, ruim 75.000 fans wilden het officiële debuut van hun voormalige speler absoluut niet missen.

Simeone begon met dit elftal (3-1-4-2):

Handanovic; Bastoni – De Vrij – Skriniar; Gosens – Çalhanoğlu – Brozovic – Barella – Dumfries; Lautaro – Lukaku.

En die start werd zeker niet gemist: na amper 7 minuten opende Lukaku opnieuw zijn rekening in het zwartblauwe shirt! Op die manier kon de Belg meteen opnieuw de harten van de Interisti heroveren. We controleerden de partij, waardoor Torino geen grote kansen kon afdwingen. In de tweede helft nam Lautaro zijn verantwoordelijkheid nadat hij foutief werd afgestopt in de zestien. Die belangrijke eerste thuisoverwinning onder het nieuwe bewind van Diego Simeone was een feit!

In tussentijd werd de loting van de UCL gehouden, waar we uitkomen in een zware poule met Bayern München, een terugzien met Xavi’s Barcelona en het Tsjechische Viktoria Plzen. De eerste wedstrijden worden in september afgewerkt.

Eind augustus verliep de wedstrijd op speeldag 2 wat stroever, daar Lecce enkele prima doelpogingen ondernam, maar Handanovic en zijn verdediging bleven paraat. Het was opnieuw Lautaro die met zijn tweede doelpunt in evenveel wedstrijden de partij besliste. Een perfecte start in de competitie!

September belooft pittig te gaan worden: eerst is er een interlandbreak voor onze internationals. Na de break geven we Spezia thuis partij, nadien spelen we de eerste wedstrijd in de UCL tegen Plzen. En dan volgt een zwaar drieluik: Lazio (uit), Udinese (thuis) & Juventus (uit). Eindigen doen we met een bezoek naar Barcelona voor de 2de speeldag in de UCL.

Serie A – speeldag 1 | Inter 2 – 0 Torino (7’ Lukaku, 59’ Lautaro (p))

Serie A – speeldag 2 | Lecce 0 – 1 Inter (73’ Lautaro)

#ForzaInter

1 like

Hoe ervaar jij de 3 mans verdediging in deze fifa? Lees dat er veel ruimtes liggen op de flanken waardoor een centrale vaak uit moet stappen omdat middenvelders nooit echt mee verdedigen.

1 like

Ik heb er eigenlijk niet over te klagen. Voor de driemansverdediging zet ik Brozovic (Gagliardini of Asllani als alternatief), die eerste verdediger is of zijn verdedigende taken zoals steun bieden aan de achterhoede prima volbrengt.

De flanken (Dumfries, Darmian, Gosens & Dimarco) die doen het nodige loopwerk zowel aanvallend als verdedigend, maar zijn wel sneller vermoeid waardoor er dan daar meer ruimte voor de tegenstander is.

Als het te gevaarlijk wordt of ik wil ‘n voorsprong vasthouden, dan schakel ik over naar ‘n 4-4-2.

SEPTEMBER | Wisselvallige prestaties

Na de interlandbreak gingen we verder op ons elan: winst tegen Spezia zorgde ervoor dat we samen met Napoli én het verrassende Salernitana het maximum van de punten haalden na drie speeldagen. Titelconcurrenten Milan & Juventus verloren toen al één keer. AS Roma miste zijn competitiestart volledig met een 2 op 9.

In de UCL begonnen we met een klinkende overwinning tegen het zwakke broertje van de groep. De Tsjechen waren duidelijk een maatje te klein. Bayern & Barcelona kwamen niet verder dan 1-1, wat in ons voordeel speelde.

Met het nodige vertrouwen reisden we af naar de hoofdstad voor de partij tegen Lazio, die met een 4 op 9 ook niet sterk gestart waren. In een evenwichtige eerste helft werden er amper kansen getoond, wij geraakten niet door hun stugge defensie. Na een ruim uur spelen verloor De Vrij de dan nog ongevaarlijke Immobile even uit het oog: 1-0. Een opdoffer die we niet meer te boven kwamen.

Op speeldag 5 gingen we ons herpakken, maar daar dacht een furieus startend Udinese anders over: na amper 20 minuten speeltijd stonden we 0-2 achter. Een donderpreek van Cholo en de remontada werd (deels) ingezet. Het aanvalsduo LuLa bezorgden ons toch een punt.

Het drieluik werd afgesloten met een trip naar Turijn: de Oude Dame verloor sinds de eerste speeldag niet meer, terwijl de twijfel bij de manschappen van Simeone geslopen was na een 1 op 6. Rabiot toonde voor de thuisploeg de weg met een knap openingsdoelpunt, rond het uur vergrootte Vlahovic de voorsprong, clubtopschutter Lautaro kon enkel milderen. Een drieluik dat ons 8 punten deed verliezen …

Europees voetbal voelt qua beleving toch specialer aan, dus gaf Simeone voor het vertrek richting Barcelona zijn spelerskern een serieuze pep talk. De mannen van Xavi waren in LaLiga te vinden op een 5de plaats & met een 16 op 21 liep het ook (nog) niet zoals het hoorde: het moment om te profiteren!

In zijn gekende, behoudende 4-4-2-formatie kreeg Barcelona veel balbezit, maar amper kansen. Inter kon het zich veroorloven om lager op het veld te staan én wanneer het de bal veroverd werd, konden we onze Big Rom op snelheid lanceren: de 0-1 was net voor rust een feit.

Na het uur een identieke fase, al was Lukaku niet egoïstisch: aanvalspartner Lautaro werkte koelbloedig af: 0-2. Twintig minuten voor tijd vond Barcelona via Lewandowski toch zijn (welverdiende) doelpunt, maar de formatie hield stand: drie heel waardevolle punten werden uit Camp Nou “gestolen” … Bayern kwam verrassend niet verder dan 2-2 in Plzen, wat betekent dat we autoritair aan de leiding staan in groep C!

Zo werd de maand september afgesloten met wisselvallige resultaten, tot ergernis van Simeone die met zijn spelersgroep wil groeien naar meer standvastigheid. Wat volgt, zijn een reeks interessante wedstrijden: van Monza naar Atalanta, Bayern komt op Europees bezoek. Vervolgens gaan we richting Empoli & Salernitana, met tussendoor de topper thuis tegen het AS Roma van José Mourinho.

Serie A – speeldag 3 | Inter 2 – 1 Spezia (30’ Dzeko, 55’ Verde, 75’ Lukaku)

UCL – speeldag 1 | Inter 4 – 0 Plzen (17’ Çalhanoğlu, 26’ Lautaro, 39’ Dumfries, 87’ Mkhitaryan)

Serie A – speeldag 4 | Lazio Roma 1 – 0 Inter (68’ Immobile)

Serie A – speeldag 5 | Inter 2 – 2 Udinese (5’ Beto, 18’ Arslan, 51’ Lukaku, 57’ Lautaro)

Serie A – speeldag 6 | Juventus 2 – 1 Inter (23’ Rabiot, 62’ Vlahovic, 73’ Lautaro)

UCL – speeldag 2 | Barcelona 1 – 2 Inter (45’ Lukaku, 63’ Lautaro, 70’ Lewandowski)

#ForzaInter

3 likes

Juve uit mag je opzich wel verliezen. Lazio en udinese moest je naar mijn mening wel minimaal 4 punten pakken. Desondanks is er geen man over boord, gezien de ranglijst.
Daarnaast compenseer je het met je Europese prestaties.
Al een jonge CV op het oog , gezien het aflopende contract van de Vrij?

1 like

We hebben ons inderdaad laten verrassen door een fris spelend Udinese, waar we altijd moeten kunnen van winnen.

Nee, uiteindelijk zijn we nog maar ‘n zestal wedstrijden ver. Het seizoen is nog lang, partido a partido

Nu komt er een tweeluik met Bayern aan, wat wel bepalend kan worden voor de kwalificatie. Het feit dat we 4 punten voorop staan, heeft ons wel wat marge.

De Vrij z’n contract loopt eind dit seizoen af, al ben ik misschien van plan hem een nieuw 2-jarig contract aan te bieden. Op mijn scoutingslijst staat alvast de naam van de 18-jarige Scalvini (Atalanta) genoteerd.

OKTOBER | Simeone houdt van Lautaro & vice versa

Na de enorme Europese opsteker in Barcelona, zat het team in een goede flow. Op speeldag 7 werd promovendus Monza met 2-1 opzij gezet, al kon de score nog hoger opgelopen zijn. Een week later werd een belangrijke zege behaald op het veld van Atalanta, waardoor de kloof tussen ons beide vergroot werd naar 6 punten.

In de midweek kwam het grote Bayern op bezoek in San Siro: de Duitse recordkampioen stond met een straffe 21 op 24 alleen op kop in de Bundesliga. Al vrij snel in de wedstrijd werd duidelijk dat Bayern vol voor winst ging: een snel doelpunt van clublegende Müller en een knap doelpunt van nieuwkomer Mané kort voor rust, zetten ons met beide voeten op de grond. Al kon Lautaro toch voor een sprankel hoop zorgen net na het uur. De bezoekers bleven dominant voetballen en werden voor een derde keer beloond net voor affluiten. 1-3, ondanks de nederlaag blijven we wel op kop in groep C. Het andere duel eindigde op 0-3 voor Barcelona op het veld van Plzen.

Op de 9de speeldag stond de verplaatsing naar Empoli op het programma. Gli Azzurri stond maar net boven de degradatieplaatsen, dus op papier een haalbare kaart. In de praktijk stonden we na 20 minuten (alweer) op achtervolgen, al kon Mkhitaryan ons vrij snel op gelijke hoogte brengen. Twintig minuten voor tijd valt Correa in voor een zichtbaar vermoeiende Lautaro, want Simeone houdt in het achterhoofd dat de topper tegen Roma er aan komt. In Empoli komen we niet verder dan een billijk 1-1-gelijkspel.

Na de wedstrijd moet Lautaro zijn hart luchten: hij was er van overtuigd dat hij nog van enige betekenis kon zijn om de overwinning binnen te rijven. Simeone heeft het duidelijk voor zijn landgenoot, (Cholo wou hem destijds héél graag naar Atlético halen, maar de aanvaller koos in 2018 voor Inter.) bewaart de kalmte en schenkt Lauti het volle vertrouwen.

In de daaropvolgende wedstrijd tegen AS Roma (die absoluut gewonnen moet worden als we de aansluiting met de top niet willen missen én de Romeinen niet naast ons willen laten komen) levert Lautaro een topprestatie af: twee knappe doelpunten én een assist zorgen ervoor dat alles terug in orde is tussen beide Argentijnen!

De maand oktober werd afgerond met een comfortabele overwinning op het veld van Salernitana, die na een sterke competitiestart afgezakt was naar een 9de plaats.

November belooft cruciaal te worden op beide fronten: een trip naar München om een gooi te doen naar een Europese lente, Fiorentina komt langs op speeldag 12, op bezoek bij het lastige Hellas Verona, vervolgens opnieuw een Europese opdracht in Tsjechië om de grijze novermbermaand in eigen huis af te sluiten met een topper tegen een sterk presterend Napoli!

Serie A – speeldag 7 | Inter 2 – 1 Monza (17’ Dzeko, 45’ Barella, 80’ Caprari)

Serie A – speeldag 8 | Atalanta 0 – 2 Inter (32’ Çalhanoğlu, 64’ Dimarco)

UCL – speeldag 3 | Inter 1 – 3 Bayern (11’ Müller, 37’ Mané, 63’ Lautaro, 89’ Gnarby)

Serie A – speeldag 9 | Empoli 1 – 1 Inter (19’ Destro, 37’ Mkhitaryan)

Serie A – speeldag 10 | Inter 3 – 1 Roma (3’ 59’ Lautaro, 19’ Dybala, 55’ Dzeko)

Serie A – speeldag 11 | Salernitana 0 – 2 Inter (11’ Acerbi, 44’ Asllani)

#ForzaInter

2 likes

Leuke manager story. Keep it up :+1:t2:

1 like

Dank u @Aogo, ik amuseer me rot! :raised_hands:t3:

Terugkijkend kun je wel zeggen dat het prima maand was. Bayern kun je verliezen. Uiteraard is het jammer van Empoli uit, maar dat heb je gecompenseerd met een knappe uit-overwinning bij Atalanta en een must-win tegen AS Roma.
Ik ben wel benieuwd naar je basis opstelling eigenlijk! Ga zo door!

1 like

Inderdaad @josolympia, we verliezen enkel op Europees vlak. Toch vond ik het gelijkspel in Empoli jammer, dat waren kostbare punten tegen een “kleiner” team.

Dit waren de elf tegen AS Roma:

Handanovic speelt alleen in de Serie A, Onana speelt de UCL-wedstrijden én de wedstrijd voor een Europees duel om ritme op te doen.

Deze driemansdefensie is de sterkste, al spelen Acerbi, D’Ambrosio in de kleinere wedstrijden, jongeren Fontanarosa & Bellanova spelen sporadisch mee. Die zullen meer hun kansen krijgen in Coppa Italia.

Op het middenveld is Brozovic, eerste keuze op de CMD. Gagliardini, Asllani zijn de doublures. Barella & Çalhanoğlu zijn eveneens certitudes. Mkhitaryan schommelt tussen basis & bank. De flanken worden voortdurend geroteerd met Dimarco/Gosens op links, Dumfries/Darmian op rechts.

Vooraan is Lautaro untouchable, hij wordt afwisselend gekoppeld aan Lukaku, Dzeko & in minder mate Correa.

Bedankt voor de reactie!

2 likes

PORTRET | Lautaro Martínez, de hoop van Inter in bange dagen

Met zijn 9 doelpunten over alle competities heen verkeert de Argentijnse topschutter dit seizoen in een uitstekende vorm. Wie is Lautaro Martínez? Een portret.

Lautaro is geboren op 16 april te Bahía Blanca, in de provencie Buenos Aires. De jonge Lautaro doorloopt de jeugdopleiding van Racing Club de Avellaneda, beter bekend als Racing Club.

Op 1 november 2015 debuteerde de 18-jarige Lautaro in het eerste elftal van Racing: in de 80ste minuut mag hij invallen voor Diego Milito, die na 5 sucesvolle seizoenen Inter terug naar zijn geboorteland keerde. Zo stapt de jonge Argentijn in de voetsporen van zijn vader, die ook professionele voetballer was.

Pas op 17 februari speelde hij zijn tweede wedstrijd, toen kwam hij in als vervanger voor Lisandro Lopez. Pas in het seizoen 2016/17 kan hij zich profileren als baisspeler, waar hij dat seizoen 9 keer scoorde in 23 wedstrijden.

In december 2017 ondergaat hij medische tests bij het Atlético Madrid van Diego Simeone, uiteindelijk kiest Lautaro toch voor een verbeterd contract bij Racing, waarin een hogere opstapclausule in verwerkt zit.

In de maand februari van het jaar 2018 werd zijn naam voor het eerst gelinkt met het Italiaanse Inter Milan. Op 5 mei van dat jaar bevestigde voorzitter Victor Blanco dat zijn jonge aanvaller een contract getekend heeft bij de Nerazzurri. Hij kwam 48 wedstrijden uit voor Racing Club en scoorde daarin 22 keer.

Op 4 juli 2018 is Lautaro officieel een Interspeler dat circa 23 miljoen € betaalde. Hij ondertekende een contract voor vijf jaar. Op 19 augustus debuteerde hij in de openingswedstrijd met een basisplaats tegen Sassuolo (1-0-verlies). Hij werd vaste basisspeler dankzij de vertroebelde relatie die tussen landgenoot Icardi & Inter aan de gang was.

In dat jaar wordt Lautaro ook voor het allereerst opgeroepen voor het nationale elftal van Argentinië. Op 27 maart valt hij in voor Higuain in de 6-1-nederlaag tegen Spanje. Hij maakt geen deel uit van de selectie die deelneemt aan de Wereldbeker in Rusland.

In het seizoen 2019/20 werd het koningskoppel LuLa gevormd: Lautaro kreeg de Belgische international Romelu Lukaku naast zich. Het aanvalsduo kon hun samenwerking verzilveren met het kampioenschap in het daaropvolgende seizoen. In tussentijd nam hij wel deel aan Copa America, waar hij met Argentinië brons behaalde.

Het afscheid van maatje Lukaku naar Chelsea werd snel verteerd, want in het seizoen 2021/22 vond Lautaro in 49 wedstrijden 25 keer de weg naar doel. 2021 werd internationaal een succes, daar Argentinië hun 15de Copa America kon binnenrijven.

Ook in het huidige seizoen is de Argentijn opnieuw een dreiging voor elke verdediging, de aanvaller die als eerste naam op het wedstrijdblad staat én zich ondertussen Capitano mag heten, indien Handanovic & Skriniar niet spelen. De komst van El Cholo kan er alleen maar voor zorgen dat Lautaro kan uitgroeien tot een zwart-blauw clubicoon …

3 likes

Mooie story! Inter nog wat leuk talent dat je over de jaren door kan laten stromen in de basis?

1 like

Dank je, @Begiristain! Ik ben benieuwd naar de jongeren Giovanni Fabbian (CM, Reggina), Martín Satriano (ST, Empoli) & Lucien Agoumé (CDM, Troyes) die nu uitgeleend zijn.

Daarnaast scout ik volop naar beloftevolle jeugdspelers in Italië & Argentinië.

NOVEMBER | Op schema

Bij Der Rekordmeister langsgaan dat door de Bundesliga raast: da’s nooit een geschenk, voor gelijk welk team. Wij gingen langs voor speeldag 4 in de UCL en dat draaide opnieuw uit zoals de heenwedstrijd: Choupo-Moting opende de score al na zeven minuten, al konden we kort na het halfuur terug in evenwicht komen, dankzij – wie anders? – Lautaro. We gingen de rust in met een 1-1-stand.

Wanneer we dachten dat we misschien wel iets van punt(en) konden meenemen uit Müchen, slaat de thuisploeg genadeloos toe. Opnieuw Choupo-Moting die sneller reageerde dan Acerbi, waardoor Onana kansloos was. In de slotminuten diepte Bayern via Coman zijn voorsprong verder uit, zo werd het opnieuw een 3-1-nederlaag. Ondanks het puntenverlies is er nog geen man overboord, daar Barcelona niet verder kwam dan 1-1 tegen Plzen.

Op speeldag 12 lag de focus op La Viola, dat het kind van de rekening werd, we speelden onze Europese nederlaag uit ons systeem door viermaal te scoren. Invaller Correa nam de hoofdrol op door tweemaal te scoren in een groot kwartier.

Een week later kwamen we (alweer) vroeg op achterstand in Verona, maar konden we ons in de tweede helft volledig herpakken, ondermeer dankzij twee doelpunten van onze Turkse maestro Çalhanoğlu.

In de midweek die er opvolgde stond de verplaatsing naar Tsjechië gepland. De zesvoudige landskampioen werd vooraf gezien als het zwakke broertje van de groep, maar kon thuis Bayeren in bedwang houden (2-2) én ging een punt gaan pakken in Camp Nou (1-1). Simeone gaf zijn spelers mee dat de Tsjechen in deze groepsfase progressie aan het maken waren en zich dus niet mochten laten “vangen” door de heenwedstrijd.

De derde minuut van de wedstrijd: doelpunt Plzen via Havel. Simeone sprong zowaar uit zijn vel! De thuisploeg toonde inderdaad vooruitgang & bleef zonder schroom vooruit voetballen. Kort voor rust, tegen de gang van het spel in, scoorde Gosens een gevleide gelijkmaker. Een domper voor de Tsjechen die kort na rust nog onder de indruk waren, want Lukaku scoorde vrijwel meteen in de tweede helft en verdubbelde zijn doelpuntenaantal twintig minuten voor tijd.

Drie belangrijke punten met het oog op kwalificatie, het was afwachten naar het resultaat tussen Barcelona & Bayern, die net verder kwamen dan opnieuw 1-1. Met nog één wedstrijd te gaan, strijden we samen met Bayern voor de groepswinst. Barcelona staat voor een mission impossible wat kwalificatie betreft, maar is wel al zeker van UEL-voetbal in het voorjaar.

Het feit dat we tot op de laatste speeldag meestrijden voor groepswinst én Barcelona konden aftroeven, bezorgde Simeones groep een enorme vertrouwensboost. Het ideale moment voor een topduel met een blijkbaar niet makkelijk te kloppen leider: Napoli.

Na 13 speeldagen stonden de Napolitanen met een 34 op 39 mooi aan kop in de Serie A, enkel Bologna (2-2) & Torino (1-2) konden hen punten afsnoepen. Luciano Spalletti had met Kvaratskhelia & Osimhen een dodelijk efficiënt aanvalsduo.

Simeone koos voor deze elf (3-1-4-2):

Handanovic; Bastoni – De Vrij – Skriniar; Dimarco – Çalhanoğlu – Brozovic – Barella – Dumfries; Lautaro – Lukaku.

Spalletti bracht deze elf aan de aftrap (4-3-3):

Meret; Di Lorenzo – Rrahmani – Kim – Olivera; Anguissa – Ndombele’ – Zielinski; Politano – Osimhen – Kvaratskhelia. Simeone zag trouwens zijn oudste zoon Giovanni op de bank starten.

Voor de beginfase gaf El Cholo zijn manschappen één opdracht mee: begin vanaf de eerste minuut furieus druk te zetten & geef hen geen meter ruimte. Zo gevraagd, zo gedaan: het aanvalsduo LuLa zette meteen druk op de defensie van Napoli, ook op het middenveld werd er druk gezet via Çalhanoğlu & Barella. Napoli had amper tijd om vooruit te voetballen, maar vanuit het niets, in minuut 23: één versnelling van Kvaratskhelia, één gemeten voorzet en daar was Osimhen: 0-1, het uitvak in San Siro was uitzinnig terwijl het op de overige tribunes muisstil werd.

Simeone pepte zijn elftal in zijn gekend stijl op, wat hetzelfde spelbeeld gaf. We bleven druk en aanvallen opzetten, wat Lautaro een mooie doelpoging gaf, de bal devieerde via Meret recht voor een open doel waar Barella de bal maar hoefde binnen te tikken. Nu waren de rollen omgekeerd in de tribunes, wat onze spelers een boost gaf.

Binnen de tien minuten stonden we op voorsprong: een voorzet van Dimarco werd door Lautaro tegen de arm van Rrahmani gekopt, de scheidsrechter was onverbiddelijk hard voor Napoli: de bal op de stip. Lautaro trapte zonder enige aarzeling zijn zevende doelpunt van het seizoen tegen de netten! 2-1 was dan ook de ruststand.

Simeone koos waar voor zijn geld, tijdens de rust werd de formatie een behoudende 4-4-2. Dimarco schoof een rijtje achteruit, Stefan De Vrij werd gelegenheidsrechtsachter. Çalhanoğlu & Dumfries bezetten de flanken, terwijl Brozovic & Barella het centrale middenveld voor hun rekening namen. LuLa mocht vooraan blijven de bal najagen.

El Cholo besloot Napoli de bal te geven en de speculeren op de snelle tegenaanval. Plots kwam Kvaratskhelia minder in het spel voor, aan banden gelegd door een sterke De Vrij. Al mochten we rekening blijven houden met Victor Osimhen. De Nigeriaan was voortdurend op de loer, op zoek naar zijn tweede treffer. De tijd tikte verder in ons voordeel, daar Napoli geen oplossingen vond. Simeone zag dat het goed was, zeker in minuut 78: Bastoni veroverde de bal van voormalig Interspeler Politano, een snelle pass richting Barella, die Lautaro een vrijgeleide gaf richting Meret. Onze topschutter plaatste zijn tweede doelpunt van de avond netjes in de verste hoek.

Euforie op de tribunes én voor de dug out. Een hele belangrijke overwinning die er voor zorgt dat de vijfpuntenkloof tussen ons beide gereduceerd wordt tot twee punten. Inter doet volop mee in de titelstrijd!

Een vooruitblik naar de laatste maand van het jaar toont ons dat we nog vier speeldagen hebben: Sampdoria, Cremonese, Sassuolo én de stadsderby. Eveneens wordt de groepsfase van de UCL afgerond met een thuiswedstrijd tegen FC Barcelona.

UCL – speeldag 4 | Bayern 3 – 1 Inter (7’ 66’ Choupo-Moting, 32’ Lautaro, 79’ Coman)

Serie A – speeldag 12 | Inter 4 – 0 Fiorentina (22’ Lautaro, 66’ Gosens, 73’ 90’ Correa)

Serie A – speeldag 13 | Hellas Verona 1 – 3 Inter (7’ Verdi, 65’ 74’ Çalhanoğlu, 94’ Dzeko)

UCL – speeldag 5 | Plzen 1 – 3 Inter (3’ Havel, 44’ Gosens, 48’ 69’ Lukaku)

Serie A – speeldag 14 | Inter 3 – 1 Napoli (23’ Osimhen, 31’ Barella, 38’ (p) 78’ Lautaro)

#ForzaInter

3 likes

DECEMBER | Oude bekenden

Op de eerste van deze maand werden de vier kandidaten voor Player of the Month November bekend gemaakt: naast Strelec (Spezia), Osimhen (Napoli) & Arnautovic (Bologna) werd ook onze Lautaro geselecteerd, een mooie waardering voor zijn sterke prestaties afgelopen maand.

Na onze belangrijke zege tegen competitieleider Napoli was het een kwestie van te bevestigen tegen het 11de geklasseerde Sampdoria dat 18 punten van de 42 verzamelde. Simeone hekelde na de wedstrijd opnieuw de wisselvalligheid van zijn team. In het Luigi Ferrarisstadion kwamen we alweer niet verder dan 1-1, nadat we (voor de zoveelste keer) moesten achtervolgen maar Lautaro ons kort na rust opnieuw op gelijke hoogte bracht.

Diezelfde Lautaro werd (volledig terecht) gekroond tot Player of the Month November. Een mooie erkenning voor het sterke seizoen dat de 25-jarige Argentijn speelt.

In de midweek die eropvolgde kwam het geplaagde Barcelona op bezoek. In LaLiga wil het voorlopig nog niet lopen zoals men vooropgesteld had met een 5de stek (31/48), maar ook op Europees vlak stond de degradatie naar de Europa League vast, tenzij men met twee of meer doelpunten verschil kwam winnen in San Siro. Wij hadden genoeg aan een punt om ons te kwalificeren, mits winst én puntenverlies van Bayern konden we nog groepswinnaar worden.

Simeone koos voor deze behoudende elf (4-4-2):

Handanovic; Dimarco – Bastoni – Skriniar – Darmian; Gosens – Brozovic – Çalhanoğlu – Barella – Dumfries; Lautaro – Correa.

Xavi ging volop voor de winst met dit basiselftal (4-3-3):

Ter Stegen; Marcos A. – Eric – Christensen – Koundé; Pedri – Kessie – Gavi; Raphinha – Lewandowski - Dembélé.

Ondanks onze behoudende opstelling, begonnen we wel furieus: druk naar voor, geen ruimte laten voor Barcelona én dat liet Kessie blijkbaar niet graag gebeuren: in de 3de minuut (!) werd de eerste gele kaart al uitgedeeld. We bleven naarstig op zoek naar dat doelpunt en dat kwam er in minuut 13: via een mooie kopbal van Lautaro op aangeven van een sterk spelende Dumfries.

Exact twee minuten later werd Barella opnieuw foutief gestopt door een agressief ingaande Kessie, die na nog geen kwartier spelen zijn tweede gele kaart kreeg. Zo kwam Barcelona met tien te staan, werd Dembélé geofferd en kwam De Jong in zijn plaats. Zo maakten de Spanjaarden het zichzelf héél moeilijk, wat duidelijk te zien was aan Xavi’s gedrag. We haalden de rust met een 1-0 voorsprong. In Müchen stond de thuisploeg eveneens met 1-0 voor.

De tweede helft was slechts vijf minuten ver toen Robert Lewandowski de bezoekers weer wat hoop gaf, een diepe bal van De Jong werd misingeschat door ons centraal duo en de Pool profiteerde. Simeone liet de bal aan Barcelona, maar met een man minder kon het niet dreigen zoals het gewoon was. De wedstrijd werd vrij vlot uitgespeeld, want met een gelijkspel waren wij uiteraard tevreden: ons ticket voor de knock outfase was een feit. Barcelona werd verbannen tot Europa Leauge na Nieuwjaar. Bayern klaarde zijn klus eenvoudig en werd uiteindelijk groepsleider. Nu wordt het uitkijken naar de loting voor onze volgende tegenstander!

Maar voor we die loting gaan volgen, lag de focus op de volgende speeldag: promovendus Cremonese. De club uit Lombardije speelt sinds jaren (de laatste keer dateert van het seizoen 1995/96) terug op het hoogste niveau in Italië en doet het deze jaargang verre van slecht. Het bekleedt positie 13 met een puntentotaal van 17 op 45. Toch waren de spelers van La Cremo een maatje te klein voor ons . De wedstrijd eindigt op een 3-0-overwinning waar Edin Dzeko Man of The Match werd dankzij zijn twee doelpunten.

In Nyon vond een dag later de loting voor de achtste finales van de UCL. Simeone en zijn spelers volgden samen in het spelershome de loting, razendbenieuwd wie ze zouden gaan treffen in het voorjaar?

Paris SG werd aan Spurs gekoppeld, RB Leipzig krijgt stadsgenoot Milan op bezoek, terwijl met Leverkusen – Rangers de minst aantrekkelijkste affiche geloot werd, regerend Europees Kampioen Real Madrid zal het tweeluik aangaan met tweevoudig winnaar Chelsea.

Dan wordt het balletje met de naam Internazionale geopend … Op dat moment zijn de mogelijke tegenstanders Dortmund, Benfica, Sporting Club, Man City én … Atlético Madrid?!

We werden geloot aan uitgerekend Atlético Madrid. De club waar Simeone de afgelopen tien jaar hart en ziel in gestoken heeft, wordt het obstakel waar we langs moeten om de kwartfinales te bereiken. In een eerste reactie waren de spelers hoopvol, al zien ze de kansen evenwichtig. Simeone hield het kort met de mededeling dat hij weet welke uitdaging hem staat te wachten. Sowieso, dé affiche waar de hele voetbalwereld & uiteraard de media halsreikend naar zal gaan toeleven …

Enkele dagen na de hetze van de loting, werd er getraind ter voorbereiding van speeldag 17. De wedstrijd tegen Sassuolo werd de generale repetitie voor de komende stadsderby, dus kon er best gewonnen worden.

Met het oog op die levensbelangrijke wedstrijd tegen Milan, roteerde Simeone zijn basiself: Handanovic kreeg nog eens de voorkeur op Onana. D’Ambrosio, Asllani, Darmian & Correa kregen een basisplaats om rust te gunnen aan respectievelijk Bastoni, Brozovic, Dumfries & Lautaro.

In de eerste helft bleek die rotatie niet zo’n goede keuze te zijn: ondanks de invallers goede wil toonden, bleek het elftal niet zo vlot te spelen. Het moet gezegd zijn dat de Groen-Zwarte thuisploeg het ons ook niet makkelijk maakte. Aanvoerder én Italiaans international Berardi nam zijn team mee op sleeptouw om enkele goede doelpogingen te ondernemen, maar Handanovic werd tot tweemaal toe geholpen door het doelkader. 0-0 was een gevleide ruststand.

In de pauze werden Brozovic & Lautaro toch ingebracht, Simeone wou kost wat kost de drie punten meenemen naar Milaan. We gingen beter gaan combineren, wonnen meer duels op het middenveld wat leidde tot ons eerste doelpunt: Correa werd mooi vrij gespeeld en kon zijn derde doelpunt van het seizoen eenvoudig binnen tikken. Een ruim kwartier voor tijd deed Brozovic de figuurlijke boeken toe met een mooi afstandsschot buiten de zestien. De Kroaat scoorde zijn eerste van het seizoen, drie punten op zak. Het werd meteen een mooie opsteker voor het duel met stadsrivaal Milan.

Dat duel wordt uitgebreid besproken in de volgende update.

Serie A – speeldag 15 | Sampdoria 1 – 1 Inter (36’ Murillo, 47’ Lautaro)

UCL – speeldag 6 | Inter 1 – 1 Barcelona (13’ Lautaro, 46’ Lewandowski)

Serie A – speeldag 16 | Inter 3 – 0 Cremonese (12’ Barella, 38’ 55’ Dzeko)

Serie A – speeldag 17 | Sassuolo 0 – 2 Inter (61’ Correa, 73’ Brozovic)

#ForzaInter

1 like